تکم چی آیین کهن آذربایجان
در تاریخ : 23 اسفند 1400
نظرات : 0
بازدیدها : 955
«تکم چی لر» سفیرانی که آمدن نوروز را نوید می دهند
وی یاد آورشد: تکم چی ها با خواندن این اشعار به نوبت مقابل تک تک منازل میایستادند و کد بانوی منزل در را بر روی آنها گشوده و طبق رسم معمول مقداری قند، چای، بلغور، نان، روغن یا مبلغی پول و.. به ایشان داده و راهی شأن میکرد. نهایتاً مواد جمع آوری شده را بین خود تقسیم کرده و به این ترتیب رسم با نزدیک شدن به ایام نوروز (اسفندماه) و اجرای آن به منظور زایش دوباره ی طبیعت، برکت آوری و در نهایت جمع آوری آذوقه توسط این اشخاص برای ادامهی زندگی در روزهای آینده سال بی ارتباط نباشد.
تکم گردانی از آیین های ویژه مردم آذربایجان است که روزهای پایانی اسفندماه در مناطق مختلف از جمله میاندوآب اجرا شده و آمدن سال نو و بهار را به مردم نوید می دهد.
تکم گردانی از آئینهای منطقهای و فرهنگی ترک زبانان استانهای آذربایجان غربی، شرقی، اردبیل است و ما بین دو چهارشنبه آخر سال و به استناد روایات محلی حتی پس از لحظه تحویل سال توسط تکم خوانان اجرا میشود.
آئین تکم گردانی در گذشته در مناطق مختلف آذربایجان و در روزهای پایانی فصل زمستان و آستانه فرا رسیدن فصل بهار اجرا میشد به طوری که مردم تکم چی را سمبل رسیدن بهار میدانستند.
آئین تکم خوانی در حال حاضر در برخی از مناطق روستایی آذربایجان غربی اجرا میشود اما با گسترش شهرنشینی و صنعتی شدن زندگی شهری به تدریج رو به افول نهاده و در حال فراموشی است.
چند روزی مانده به عید، تکم چی به طور نمادین، تکم، بز ساخته شده از قطعات چوب را در کوچههای روستاها و شهرها میچرخاند و در حالی که اشعاری به زبان ترکی و با صدای دلنشین میخواند نوید آمدن عید را میداد و پاداش خود را از مردم میگرفت.
آئین تکم گردانی در مناطق مختلف آذربایجان غربی بین دو چهارشنبه پایانی سال یعنی یئل و تورپاق چرشنبه اجرا میشود. تکم گردانی با آداب و رسوم مردم آذربایجان عجین شده و این رسم فراموش شده در دهههای گذشته با نزدیک شدن عید نوروز اجرا میشد به طوری که مردم به انتظار تکم چی نشسته و انتظار داشتند که تکم چی سمبل نشاط بهاری آنها را برای استقبال از بهار آماده کند.
تکم عروسکی بود به شکل بز که بر سر چوب گردی سوار میشد. این بز روی یک صفحه چهارگوش یا گرد که سوراخی در وسط داشت قرارمی گرفت که چوب پایه آن از سوراخ وسط صفحه میگذشت، تکمچی چوب را بدست میگرفت و تکم را روی صفحه چوبی به حرکت در آورده و متناسب با حرکات آن اشعاری را به آواز میخواند، سر و صدای زنگولهها و خوردن تکم بر صفحه چوبی نوعی ریتم و آهنگ برای آواز تکمچی بوجود میآورد.
تکم چی ها معمولاً "دو نفر از اقشار پایین جامعه بودند که به طور نمادین بزی را از قطعات چوبی ساخته و به اتفاق وارد روستا شده، روستاییان و کودکان دنبال به راه میافتادند و به اتفاق کوچه به کوچه و منزل به منزل روستا را میگشتند بز چوبین را میرقصاندند و صاحب خانه آذوقهای به آنها میدادند.
سیزین بو تازه ایلیز موبارک آیوز ایلیز هفته ز گونوز موبارک
بو تکه آختا تکه / بویونوندا وار نوختا تکه / گاه قول اولار ساتئلار / گاهدا چئخار تاختاتکه
امیرالمومنین تخته چخاجاق / یزیدون بوینونا نوخدا وراجاق / شیرین شربت سو یرینه آخاجاق / سیزون بوتازه بایراموز مبارک / آیوز، ایلوز، هفتوز، گونوز مبارک
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی در خصوص سنت و آئین کهن تکم گردانی در این منطقه اظهارداشت: تکم گردانی یکی از آئینهای کهن این منطقه به شمار میرود و نشان دهنده استقبال مردم آذربایجان غربی به خصوص ارومیه از بهار و نوروز است.
جلیل جباری با اشاره به اینکه این رسم و کهن در سالهای گذشته به فراموشی سپرده شده است افزود: اما در برخی از مناطق استان هنوز شاهد اجرای این رسم کهن هستیم و در این راستا این اداره کل برای احیا و حفظ این سنت در سالهای اخیر اقدام به برگزاری آن در برخی مناطق به خصوص در جوار آثار تاریخی مهم استان و ارومیه میکند.
وی با اشاره به اینکه هر کدام از آئینهای کهن به یادگارمانده از اجاد و گذشتگان هر کدان دارای بار مفهومی، تربیتی و معنوی بالایی است که باید با صیانت از آن زمینه انتقال آنها به نسل آینده فراهم شود اضافه کرد: این آئین خصوصاً در حوزه آذربایجان غربی به طور نمادین بزی را از قطعات چوبی ساخته و پوست بزغاله را هم بر روی آن کشیده و دو شاخ نیز بر سرش تعبیه میکردند روز موعود، تکم چی به اتفاق همراه خود (توبره کش) وارد روستا شده و از یک سوی ده شروع به اجرای مراسم میکردند، روستاییان و بچهها دنبال ایشان به راه میافتادند و به اتفاق کوچه به کوچه و منزل به منزل روستا را میگشتند.
وی یاد آورشد: تکم چی ها با خواندن این اشعار به نوبت مقابل تک تک منازل میایستادند و کد بانوی منزل در را بر روی آنها گشوده و طبق رسم معمول مقداری قند، چای، بلغور، نان، روغن یا مبلغی پول و.. به ایشان داده و راهی شأن میکرد. نهایتاً مواد جمع آوری شده را بین خود تقسیم کرده و به این ترتیب رسم با نزدیک شدن به ایام نوروز (اسفندماه) و اجرای آن به منظور زایش دوباره ی طبیعت، برکت آوری و در نهایت جمع آوری آذوقه توسط این اشخاص برای ادامهی زندگی در روزهای آینده سال بی ارتباط نباشد.
آئین تکم گردانی با ارزش گذاری مجدد، بازشناسی و کاربردی کردن آن قابل احیا و گسترش است، اما لازمه تحقق این مهم آن است که مسئولین فرهنگی کشور، احیا آن را برای خود وظیفه دانسته و از فراموشی آن جلوگیری نمایند تا فقط در روزهای نوروز به فکر احیا و استفاده از این آئین نباشیم و باور کنیم که این عروسک شادی بخش میتواند همراه با شادیها و غصههایمان و با تفکراتمان نسبت به جامعه همراه شده و ما را یاری کند.
در آستانه بهار طبیعت حضور تکم چی ها در محلهها و روستاهای منطقه آذربایجان از جمله شهرستان میاندوآب خبر از آمدن عید نوروز میدهند و تکم چی ها پیکهای شادی آفرین این جشن ملی میشوند.